Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Επιδόρπιο με μούρα


Μια πανεύκολη κρέμα με μούρα, φιλική προς το στομάχι και δροσερή. Για τις καυτές μέρες του καλοκαιριού...και της άνοιξης...και του φθινοπώρου βεβαίως βεβαίως χάρη στην αυτοκαταστροφική τάση του είδους μας...Τέσπα!


Την έφτιαξα με κατεψυγμένα μούρα και δεν νομίζω να έχασε κάτι σε γεύση.


Η κρέμα φτιάχνεται με τη γνωστή από το τιραμισού μασκαρπόνε, και με κβάρκ, μια γερμανική παραλλαγή γιαουρτιού ή τυριού με αρκετά κρεμώδη υφή.




Μουρ-μουρα κρέμα




Υλικά:

300 γρ μούρα

1 κουτί μασκαρπόνε (250γρ)

1 μεγάλο κουτί κβαρκ

ινδοκάρυδο τριμμένο

λίγη ζάχαρη βανίλιας

λίγο γάλα


Ετοιμασία:


Πλένουμε καλά τα μούρα αν είναι φρέσκα ή τα αφήνουμε να ξεπαγώσουν σε ένα μπολ αν είναι κατεψυγμένα. Επειδή δεν ήθελα να προσθέσω πολλή ζάχαρη στο γλυκό, πρόσθεσα στα μούρα λίγη ζάχαρη βανίλιας και λίγες σταγόνες ice tea, για να ξεπαγώσουν, "γλυκαίνοντας" ταυτόχρονα.

Σε μια μεγάλη κούπα, κτυπάμε με το σύρμα ένα φακελάκι βανίλιας με τη μασκαρπόνε και το κβαρκ, προσθέτοντας λίγο γάλα (για να είναι πιο εύκολο το ανακάτεμα αφού η μασκαρπόνε είναι αρκετά πικτή κρέμα).

Όταν το μίγμα από τις κρέμες μας γίνει λείο, προσθέτουμε το τριμμένο ινδοκάρυδο (ινδική καρύδα) και τα μούρα κι ανακαταύουμε δυνατά. Η κρέμα θα αποκτήσει ένα ζωηρό ροζ χρώμα ενώ το άρωμα από τα κόκκινα αυτά φρούτα σε συνδιασμό με τη βανίλια, θα μας κάνει δύσκολη την απόφαση να βάλουμε το γλυκό στο ψυγείο πριν το κάνουμε χλαααααααααααααπ!

Μπορούμε να το τοποθετήσουμε σε ένα μεγάλο γυάλινο μπολ αν θα τη μοιραστούμε με τον/την Αγάπη, σε μικρά μπολάκια παγωτού αν θα την προσφέρουμε σε φάμιλι και φριεντς...και σε ψηλά, κομψά ποτήρια κοκτέιλ αν θέλουμε να το παίξουμε κυριλέ και χάι...

Αν θέλουμε προσθέτουμε λίγο λικέρ ή τεκίλα ή βότκα ή λευκό ρούμι.
Επίσης, αμέσως πριν από το σερβίρισμα, μπορούμε να γαρνίρουμε με μούρα ή φύλλα μέντας.

Ελπίζω να το βρείτε μιαμ! :)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))



5 σχόλια:

  1. ουαου φιλενάδα. Άψογο. Μούρα. τι μου θύμισες. Αν και εμείς μούρα λέμε κάτι άσπρα μεγαλύτερα. Αυτά τα όνομάζουμε βατόμουρα. Ήταν μια γιαγιάκα στο χωριό που είχε μια μουριά και μας μάλωνε επειδή ανεβαίναμε στο δέντρο.
    Πωπω χρόνια πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τζακι μου κι εμεις στην Κυπρο ονομαζουμε μουρα καποια πιο μεγαλα κι ασπρα. Αλλα δεν ειναι ουτε βατομουρα, διοτι τα βατομουρα ειναι πιο μικρα,πιο γλυκα, πιο πυκνοκαμωμενα και σε θαμνους ενω αυτα βρισκονται σε δεντρα...η μεταφραση τους ειναι μουρα...

    :)))))))))))))))))))))))))))))
    Χαχαχααχαχα τουλαχιστον σας αφηνε να παιρνετε τα μουρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε μας άφηνε αλλά εμείς τα παίρναμε. Μετά κυνήγι με τη μαγκούρα. Αχ παιδική μου ελαφρότητα...
    Καληνύχτα μωβιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα thalassamov !!!
    Τι καταπληκτική συνταγή είναι αυτή εδώ ... Τι να πώ, χάνω τα λόγια από την λιγούρα που με έπιασε μόλις είδα τα ολοκόκκινα λαχταριστά μούρα που έχεις στην φωτογραφία ... Συγχαρητήρια και πάλι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή