Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Νέσκουικ μαστίχ


Χαιρετώωωωωωωω!! Πώς ήταν η Κυριακή μας;
Εδώ ο καιρός γλύκανε απότομα, ευτυχώς!
2 φίλοι αποφάσισαν χθες να περάσουν σήμερα για καφέ. Στο σπίτι γλυκά γιοκ-είχα φέρει μαζί μου δλδ ένα λουκούμι από τον γάμο της φίλης μου αλλά ντρέπομαι μα ...το έφαγα μετά από μια ύπουλη επιδρομή υπογλυκαιμίας... Όχι πώς θα μπορούσαμε δηλαδή να προσφέρουμε λουκούμι γάμου για γλυκό! Απλά το αναφέρω για να δείτε τί άγλυκο ντουλάπι απέκτησα! :)))))))))))))))))))))))))

Όμως! Λίγο αλεύρι υπήρχε. Ζάχαρη υπάρχει συνήθως μόνο στο κουτί της, για τα παιδιά που έρχονται για καφεδάκι.
Όμως όμως! Νέσκουικ φορέβερ και όχι μόνο στο γάλα μας! εεεε;;;
Μπισκότο ή κέικ; Δεν αποφάσισα παρά μετά που τελείωσα το μίγμα.

Λατρεία προς τη μαστίχα, δεν ξέρω γιατί. Τώρα που επέστρεφα από Κύπρο μέσω Αθήνας, πέρασα κι από το μαστίχα σιοπ, και αγόρασα ένα μπουκαλάκι μαστιχόνερο.
Έτσι έτσι έτσι!!!
το νέσκουικ γνώρισε την μαστίχα!!!

Κι επειδή παραμένω πιστή στην φιλοσοφία των κέικς - ότι δηλαδή η βασική συνταγή είναι αυγά-γάλα-αλεύρι-βούτυρο/λάδι και όλα τα υπόλοιπα είναι θέμα εφοδίων και φαντασίας- κατά τα μεσάνυχτα, μεταξύ μσν και μουσικής, έφτιαξα κι αυτό το κέικ, που θα μπορούσε να είχε βγει και μπισκ αλλά τελικά πρόσθεσα την τελευταία στιγμή γάλα!


Νέσκουικ μαστίχ
Υλικά:
2 αυγά
μισό πακέτο βούτυρο γάλακτος
αλεύρι - με το μάτι να μας βγει καλό το μίγμα
1/2 - 1 ποτήρι ζάχαρη
αρκετό νέσκουικ
2 σφηνάκια κάραμελ σναπς
1 σφηνάκι μαστιχόνερο
1 φκλκι βανίλια
1 κουταλάκι μπι πι
γάλα - ποσότητα ανάλογη του αλευριού, για να αποκτήσουμε μίγμα κέικ και όχι πίτας

Προετοιμασία:
Προθερμαίνουμε καλά καλά τον φουρνάκο μας!
Σε ένα τηγανάκι, λιώνουμε το μισό πακέτο βούτυρο παρά μια κουταλιά, με την οποία θα αλείψουμε το ταψάκι μας.
Αλείβουμε με την υπόλοιπη κουταλιά βουτύρου το ταψάκι μας τώρα που το θυμόμαστε.
Σε ένα μεγάλο μπωλ, σπάμε τα 2 αυγά και τα κτυπάμε καλά καλά με τη ζάχαρη.
Προσθέτουμε το νέσκουικ, το λιωμένο βούτυρο και κτυπάμε ακόμα πιο κεφάτα!
Μετά,το κάραμελ σναπς, το μαστιχόνερο, τη βανίλια, το μπιπι και το αλεύρι βεβαίως βεβαίως.
Αποκτήσαμε έτσι ένα αρκετά ...δύστροπο για το σύρμα μας, μίγμα.
Προσθέτουμε όμως το γαλατάκι και ωωωωωωωωωω, σιγά σιγά το μίγμα μας κουλάρει, χαμογελάει και γίνεται λείο, όπως πρέπει για ένα νόστιμο κέικ!
Το βάζουμε στο ταψάκι του,
ψήνουμε για 35 λεπτά περίπου στους 200 °C,
και ωωωωωωωωωωω!!!!

Είναι έτοιμο!
Το αφήνουμε να κρυώσει και μετά αναποδογυρίζουμε το ταψί μας και βουαλά,
το κέικ είναι έτοιμο για μιάααααααααμ!!!

Προτίμησα το βούτυρο γάλακτος γιατί δίνει πιο πλούσια γεύση από αυτή που μας προσφέρει το λάδι.
Α, και όταν κόβεις με το κουταλάκι την μπουκιά σου, κι ακούεις ένα "βγδουπ" ή κάτι παρόμοιο, τότε ξέρεις πριν καν το δοκιμάσεις, πώς το κέικ σου είναι αρκετά ζουμερό και μπορεί να μετατραπεί σε μια άριστη βάση για γλυκό με κρέμα!

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))

3 σχόλια:

  1. Μια χαρά ακούγεται ε;
    Αλλά μαστιχόνερα κλπ...
    Ε δεν έχει το κάθε ντουλάπι..
    Αν βάζαμε ανθόνερο λες να πετύχαινε η συνταγή;
    Καλή κατανάλωση του προϊόντος σου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραίο άρωμα και γεύση θα έχει σίγουρα!
    Η θεία μου πχ δεν κάνει ποτέ κέικ χωρίς ανθόνερο!
    :))))))))))))))))

    Το φάγανε το φάγανε! :)))))))))))
    Το υπόλοιπο μάλλον αύριο με άλλη παρέα!
    φιλάαααααααακια σου πολλάαααααα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. tha to etoimasw to savvato!!!
    fainetai sygklonistiko!!! :) :) :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή