Σούπα Λουβάνα με Ροδέλες χωριάτικου Λουκάνικου

Πέρασαν αρκετές μέρες από την τελευταία ανάρτηση. Είχαμε πολύ χιόνι. Απίστευτα πολύ χιόνι.
Μαζεύτηκε ο καθένας στο σπίτι του. Με τις κουβερτούλες αγκαλιά, καυτό τσάι, μέλι, εσπερειδοειδή, και φυσικά σούπες.

Αυτές τις ίδιες μέρες, έφτιαξα συχνά την αγαπημένη σούπα του παππού μου.

Σήμερα θα είχε γενέθλεια αν δεν υπήρχε κάποιος γιατρός να του δώσει λάθος φάρμακο πριν 3 χρόνια, για κάτι τόσο μικρό που είναι σχεδόν αστείο πως στην αρχή της μιας βδομάδας δούλευε και στη μέση της επομένης είχε φύγει.
Ένας τζέντλεμαν της εποχής του, η ευγένεια των τρόπων του οποίου συμβάδιζε με αυτήν της καρδιάς του. Δυστυχώς, έζησε σε μια Κύπρο, που δεν ήταν αντάξια της μόρφωσης και του ήθους του. Και δυστυχώς, η διαχρονικότητα της κοινωνικής μας μικρότητας δεν έχει παύσει ακόμα...
Αυτές τις μέρες, με τα γενέθλεια και το ταξίδι του, τον είχα πολύ στο μυαλό μου.
Πήρα μια απόφαση που ο ίδιος στα νειάτα του ακύρωσε. Δεν ξέρω αν θα πραγματοποιηθεί. Σε 5 χρόνια θα υλοποιηθεί ολοκληρωτικά. Ότι ήταν μια πιθανότητα ζωής και για τον ίδιο, δεν το γνώριζα. Είναι όμως η πρώτη φορά στη ζωή μου που δουλεύω γνωρίζοντας τα θέλω και τα μπορώ. Κτίζοντας (για) τα όσα χρόνια έχουνε ρίξει για μένα τα ζάρια. :)


Μυρίζει άνηθος και αχνιστός ελληνικός καφές. Και κάτι μαύρες καραμέλες με γεύση γλυκάνισου. Το ξιδάτο σέλινο που έφτιαχνε και το θέλαμε με ψωμί αντί για βούτυρο και μέλι, κάνοντας τη γιαγιά να σταυροκοπιέται. Ελιές και σούπα λουβάνα. Λουβάνα λέμε στην Κύπρο τις κίτρινες φακές, που ίσως είναι τελικά η Φάβα; Δεν ξέρω, μπερδεύομαι με το αν η Φάβα είναι η Λουβάνα μας ή απλά πουρές από κάποιο όσπριο. Φως παρακαλώ, για μας τους εν φάβας σκοτάδι; :))))))))))))))))))))

Σούπα Λουβάνα,δεν είχαμε ποτέ στο σπίτι. Και λίγων λεπτών δρόμο πιο κάτω, την έφτιαχνε πάντα ο παππούς. Με ελαιόλαδο και μπόλικο χυμό λεμονιού. Και φυσικά, κρεμμύδια καραμελένια- αρνούμαι να γράψω καραμελωμένα! αφού ήταν σαν μικροσκοπικές καραμέλες βουτηγμένες στο ελαιόλαδο! :)))))))))))))))))

Η συνταγή είναι κλασσική κι απέρριτη.

Σούπα Λουβάνα 

Υλικά:

λουβάνα/κίτρινες φακές

ελαιόλαδο

1-2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα

αλάτι, πιπέρι, κύμινο

χυμός λεμονιού κι ελιές για το σερβίρισμα

για την τσικνοβδομάδα (επιβάλλεται;) χωριάτικο λουκάνικο

Ετοιμασία:

Πλένεις τη λουβάνα και την βράζεις, αφαιρώντας τον αφρό της όποτε χρειάζεται.

Μαγειρεύεται εύκολα και γρήγορα. Μετά από 15 λεπτά της προσθέτεις αρκετό αλάτι, πιπέρι, κύμινο και φυσικά, ελαιόλαδο.

Για την Κυπριακή Βερσιόν επιβάλλεται το κρεμμύδι.    

Παράλληλα με τη σούπα, σε ένα τηγανάκι,καραμελώνεις ψιλοκομμένο κρεμμύδι σε κάααααμποσο ελαιόλαδο. Όταν τα κομματάκια κρεμμυδιού γίνουν από λευκά (ή μωβ), χάλκινα, τότε κατεβάζουμε το τηγάνι από τη φωτιά και περιμένουμε (την ώρα και )  τη στιγμή που θα τα βουτήξουμε στην σούπα μας.

Χρειάστηκαν γύρω στα 35 λεπτά για να μαγειρευτούν οι κίτρινες φακές. Δοκιμάζουμε για να βεβαιωθούμε πως δεν χρειάζονται άλλο πιπέρι ή αλάτι.Θέλοντας να λιώσω το όσπριο, δανείστηκα τη βοήθεια του σύρματος. Μπορούμε βέβαια, να αφεθούμε στα χέρια της κουζινικής τεχνολογίας, λιώνοντας τις φακές με το νερό τους στο μίξερ ή στο μπλέντερ. Το σύρμα όμως, δίνοντας σου τον έλεγχο της κίνησης, σου επιτρέπει ν΄αποφασίσεις για το αν θέλεις τις φακές σου να μετατραπούν σε κρεμώδη πουρέ ή σε πουρέ ρουστικάλ (με φακές σώες κι αβλαβείς).

Όμως ήθελα τη σούπα να έχει και ...τσίκνα! :Ρ ;)

Στο ψυγείο υπήρχε ιταλικό χωριάτικο λουκάνικο...από την Περούτζϊα συγκεκριμένα.

Άρα ...η επιλογή ...υφής: πουρές ρουστικάλ.

Το λουκάνικο Περούτζϊας, ένα χωριάτικο λουκάνικο , δώρο από ένα φίλο. Η προσθήκη ρόσμαριν στην παρασκευή του, όχι και ό,τι πιο αγαπημένο.* Για δες όμως πώς ταίριαξε με την Λουβάνα! Απίθανος συνδιασμός. Δεν χρειάστηκε τηγάνισμα, απλά το έκοψα σε ροδέλες και τις άφησα να κυλήσουν στη σούπα και να ζεσταθούν, λίγα λεπτά πριν το σερβίρισμα. Δεν ξεχάσαμε τις καραμελένις κρεμμυδομπουκίτσες μας έτσι; Προσθέτουμε λουκάνικο και κρεμμύδι, ανακατεύουμε και αφήνουμε τη σούπα να "καταστηθεί". 5 λεπτά αργότερα, την κατεβάζουμε από τη φωτιά.

Στο τραπέζι απαραίτητα: Ελιές, Λεμόνι και Ψωμί. 

Επειδή δεν είχα ελιές αλλά πατέ μαύρης ελιάς (κάτι μαγειρικές αναλαμπές που έχει η ξενιτιά!), άλειψα το πατέ σε ψωμί, το έκοψα σε κομματάκια και μετά από 10 λεπτά στο φούρνο, βουαλά τα κρουτόνς ελιόψωμου! 

Φωτογραφίες δεν έβγαλα. Την επόμενη φορά που θα φτιάξω Λουβάνα- διότι θα ξαναφτιάξω- θα τις προσθέσω. Τα κρουτόνς από ψωμί και πατέ ελιάς,απλά μ΄ενθουσίασαν και ελπίζω να μην θυμώσει η γιαγιά με την ιεροσυλία, χαχαχαχα :)))))))))))))))))))))


* για να φύγει το δυνατό άρωμα και γεύση ρόσμαρι από το λουκάνικο, σκέφτηκα κι έπραξα κυπριακά. (Στην Κύπρο τα περισσότερα χωριάτικα αλλαντικά γίνονται με κρασί). Το τρύπησα σε διάφορα σημεία και το έβαλα να μεθύσει 2-3 μέρες σε κόκκινο κρασί. Πού θα πάει, θα γίνει κάπως πιο ...του γούστου μας, να είναι έτοιμο για κυπριακή τηγανιά!