Παραμονιάτικα αρώματα

Παραμονιάτικα επιστρέφω στο διαδύχτιο.
Είχε προηγηθεί η μετακόμοιση με όλα της τα παιχνίδια, η εγκατάσταση με τα παραπονάκια του διαμερίσματος- ηλεκτροτεχνίτης, ειδικός για την σύνδεση της τηλεόρασης, για το πλυντήριο, για τον φούρνο γκαζιού, αναζήτηση για έπιπλα για κουρτίνες για λάμπες για για για και είπα ένα μικρό γεια λόγω έρευνας.

Παραμονιάτικα λοιπόν, στα πρώτα μας Χριστούγεννα. Έχοντας αντιληφθεί ότι είμαστε πλέον ο ένας για τον άλλο το σπίτι του,και αυτά που μέχρι τώρα ήταν σπιτικά, είναι πλέον τα πατρικά μας. Παράδοξο να το αντιλαμβανόμαστε μόλις τώρα. Τόσα χρόνια μακρυά από την Μεσόγειο, έπρεπε προπολλού ν΄αποκαλούσα "πατρικό" το σπίτι στο οποίο μεγάλωσα. Δεν το έκανα. Επέμενα στο "διαμερισματάκι"για την εδώ διαμονή, και στο "σπίτι" εκεί που είναι οι γονείς μου. Και τα χρόνια περνούσαν χωρίς να τα παίρνεις ιδιαίτερο χαμπάρι.

Δεν είναι Νόστος. Ξαναπέρασα τις Γιορτές μακρυά από .... το σπίτι. (είδες;)
Είναι συνειδητοποίηση.
Κάτι που πλέον Χριστουγεννιάτικο άρωμα είναι το ζεστό κρασόμελο που ντύνει τα γιορτινά παζάρια στις πλατείες. Τα λεμπκούχεν, το σμίξιμο της κανέλας με την πιπερόριζα, και φυσικά διάφορα είδη λουκάνικων. Τα κάστανα. Αχ τα κάστανα! (άσχετο που λέμε σιγά τα κάστανα!;;)
Έντονη προσπάθεια να φύγει το σώμα από την Παγόχωρα. Νοητό ταξίδι αισθήσεων στην Χριστουγεννιάτικη Λευκωσία. Στη Λευκωσία μου.
Υπέροχη η μικρή μας πρωτεύουσα τις γιορτές. Παλιά, στην δεκαετία του 90 τουλάχιστον. Διαφόρων ειδών χωρωδίες. Παραδοσιακά και σύγχρονα τραγούδια ή κάλαντα. Ψητό καλαμπόκι (σιταροπούλα) και μαλλί της γριάς. Κάστανα (τουλάχιστον αυτό είναι κοινό). Και σε μερικά σημεία, να σε ξεμυαλίζει το άρωμα από ματσικόρυδα. Η μαμά να βιάζεται όμως να σταματάει για να αγοράσει ματσικόρυδα. Της θυμίζουν το δικό της πατρικό. Προσοχή, ό,τι και να κουβαλούσαμε, τα λουλούδια να μείνουν άθικτα! Στο σπίτι προ πολλού μύριζε το βούτυρο από τους κουραμπιέδες. Στολισμένα το Μεγάλο ΚρίστμαςΚέικ για το σπίτι μας και το μικρό για τον Παππού και τη Γιαγιά, τα πεθερικά της. Κι ανήμερα των Χριστουγέννων ινδικό κάρυ δίπλα από μακαρόνια παστίτσιο για την οικογενειακή μάζωξη στη γιαγιά, τη μάμμα της. Μεταξύ όλων δίπλες και μελομακάρονα.
Πέρσι οι γείτονες μας έφεραν ένα δικό τους παραδοσιακό οικογενειακό γλυκό, ένα υπέροχο κέικ φοινικιών. Σε κάποια φάση πρέπει να το φτιάξω στην εδώ κουζίνα. Ήταν ίσως το πιο νόστιμο γλυκό έβερ!

Μικρά τα Χριστούγεννα φέτος. Ο Σύντροφος κι εγώ. Όλοι προσπάθησαν και τα κατάφεραν μέσα από τα χιόνια να φύγουν για τις πατρίδες τους. Αναμένουμε τα πάρτυς της Πρωτοχρονιάς και θ΄απολαύσουμε την ησυχία μας την Άγια Μέρα, πλυν του προγεύματος (μπραντς) με 3-4 φίλους. Ο Σύντροφος περιμένει πώς και πώς το πακέτο από την Κύπρο με τους κουραμπιέδες της μαμάς μου.

Αν έβαλε και μερικά μακάρονα (αμέλωτα μελομακάρονα) στο πακέτο, για χάρη μου...θα την αγαπώ ακόμη περισσότερο!!!!

...
Για το γιορτινό πρωινό, θα έχουμε τηγανίτες/κρέπες με κανέλα/πιπερόριζα/γαρύφαλα και ένα κάσσαρολ με αυγά. Θ΄ανεβάσω τις συνταγές με τις σχετικές φωτογραφίες, από Δευτέρα.

Μένει μόνο να σας ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα όπου κι αν είστε, με παρέα μεγάλη, με οικογένεια ή μόνοι σας, να είναι η μέρα αυτή όσο πιο όμορφη γίνεται.

Πολλά πολλά φιλιά σε όλα τα παιδάκια!

:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))