μεταγιορτινά

Χρόνια Πολλά! Καλή Χρονιά!

Ελπίζω η Πρωτοχρονιά σας να ήταν καλύτερη από τη δική μας. Την Παραμονή μαγείρεψα χοιρινό κρασάτο με κνόντελ και μπιζέλια που ήθελε ο Σύντροφος, αν ήτανε νόστιμα αυτός ξέρει. Ήπια ένα ζεστό τσάι και κρύφτηκα κάτω από τα παπλώματα μέχρι τα μεσάνυχτα που είδαμε τους εορτασμούς για τη Νέα Χρονιά. Μετά νάααααααααααααααααααααααααααααααανι. Κοιμήθηκα όοοοοοοοοοοολη την πρώτη μέρα του Χρόνου, ξύπνησα στις οκτώ το βράδυ, ήπια λίγο νερό και το φάρμακο που είχε βρει ο Σύντροφος, και ξανακοιμήθηκα μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής όπου κι αντιλήφθηκα ότι ο Σύντροφος είχε αρχίσει να ταλαιπωρείται κι αυτός από την γρίππη που με είχε χτυπήσει την τελευταία μέρα του 2010. Με μια παραλλαγή της αγγλικής σούπας φάρμακο για την γρίππη, που έφτιαχνε πάντα ο παπάς μου-γάλα, σκόρδο,κρεμμύδι τα υλικά-αντικαθιστώντας το γάλα με νερό και μια μεγάλη δόση πιπερόριζας στις 6 σκελίδες σκόρδο και 1 μεγάααααααλο κρεμμύδι που ευτυχώς είχαμε στο σπίτι, βάλθηκα να μας γιάνω.
Και γιάναμε επιτέλους! :)))))))))))))))))))))))))))


Χριστουγεννιάτικα μας είχε κακοφανεί το μικρό τραπέζι για 4 που είχαμε στο σπίτι. Στης θείας, θα είχανε στήσει τουλάχιστον 4 τραπέζια για να χωρέσει η φαμίλια. Ντολμαδάκια της γιαγιάς και το κάρυ της μάμμας...σνιφ κλαψ.
Τουλάχιστον σηκωθήκαμε το πρωί και καταφέραμε να πάμε στην εκκλησία. Μικροσκοπικός ο ναός, το μέγεθός του δυσανάλογο με τον εδώ ελληνικό πληθυσμό. Όπως δυσανάλογο ήταν και το με΄γεθος του εκκλησιάσματος.  Απόλαυσα όμως την λειτουργία. Συγκινήθηκα που ο κόσμος έψαλλε, που είπαμε τις προσευχές εμείς και όχι ο ιερέας. Χάρηκα που πήγαμε κι ας χρειάστηκε να κάνουμε κανονική ακροβασία για να κατεβούμε τη σκάλα της πολυκατοικίας μας, αφού είχε χαθεί κάτω από το χιόνι. Χρειαστήκαμε 20 λεπτά αντί για 10 μέχρι τη στάση του μετρό. Το χιόνι έφτανε στα γόνατα. Ο Σύντροφος με συνόδευσε λόγω υπόσχεσης. Τα ελληνικά δεν τα ομιλεί, δεινοπάθησε 3 ώρες σχεδόν στην λειτουργία, προσπαθώντας να καταλάβει τη λειτουργία, τη συνήθεια του σταυροκοπήματος. Μέσα μέσα που ο ιερέας έψαλλε στα παγοχωρίτικα, χαμογελούσε. Το "Πιστεύω" και το "Πάτερ Ημών" τον άκουσα που τα μουρμούρησε στη μητρική του γλώσσα.Κατά τα άλλα του έκανε τρομερή εντύπωση η κορώνα του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος είχε έρθει για Συλλείτουργο ειδικά για την Εορτή, και μερικοί "επιφανείς"της κοινότητας που έκαναν τεμενάδες και "γονατιές" στον Αρχιεπίσκοπο, μπροστά σε όλο το εκκλησίασμα...

Ξενιτιά βιώνεις κυρίως τις γιορτές, όπου λείπουν σχεδόν όλοι όσοι αγαπάς και  σχεδόν όλα όσα γιορτινά και οικογενειακά σε μεγάλωσαν. Όλες σχεδόν οι παραδόσεις που είδες να μεταφέρουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες στους γονείς σου. Μήπως έκοψες αυτή την αλυσίδα; Βαριά η λέξη αλυσίδα αλλά και σωστή. Ξενιτιά με κερασάκι βιώνεις αποκλειστικά αν τύχει κι ασθενείς στις γιορτές. Κανένας μα κανένας δεν πρόκειται να έρθει να σε φροντίσει, τις ευχές και την ευγνωμοσύνη μας τις χαρίσαμε  στο 24ωρο φαρμακείο με την κατ΄οίκον διανομή, που ανακαλύψαμε Κυριακή Νύχτα, στις 2 του Πρωτομήνα. Μια βδομάδα σχεδόν ασιτίας αφού κανένας από τους δύο μας δεν ήθελε να φάει ή να αγοράσει έστω κοτόπουλο για μια καλή κοτόσουπα. Κλαψ σνιφ μάμμα μου....Ξενιτιά με κερασάκι πράσινο να ταιριάζει χρωματικά κι ατμοσφαιρικά στα αψού και στις ζαλάδες.

Στο μεταξύ είχε φθάσει και το πακέτο της μητρός με τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα. Ούτε ένα μακάρονο, όλα μελωμένα ήρθαν. Πέντε μέρες βλέπαμε το πακέτο και δεν το αγγίζαμε. Τρώς κουραμπιέ όταν ξέρεις πως θα έχει γεύση άχυρο; Δαγκώνεις μελομακάρονο γνωρίζοντας πως αντί για μέλι θα γεύεσαι φαρμάκι;Κρίμα δεν είναι; Γιάναμε, και ο Σύντροφος προγευματίζει κάθε μέρα με καφέ και κουραμπιέ. Από αύριο, πρόγευμα με μελομακάρονα.Δεν ξέρω πώς το μπορεί, τόση γλύκα το πρωί αλλά...

Μ΄αυτά και μ΄αυτά μαζεύτηκαν συνταγές που αξίζουν αναφοράς.


           Σούπα Κολοκύθας















Αγριογούρουνο με Κάστανα και κακάο (το απολαύσαμε με ταλιατέλες)

Λαχανικά στον Φούρνο










Πάι με Κρέμα Σοκολάτα.