Κοτόπουλο στην Πίτα και Τζίντζερέιλ

Στη Λουκανικούπολη δεν έχουμε ακόμη πολλούς φίλους. Ξεριζωμένοι και οι δύο, πρώτα από τις πατρίδες μας, τώρα από την άλλη μεριά της Παγόχωρας, προσγειωμένοι σε μια πραγματική Μεγαλούπολη, βαδίζουμε αισίως στους έξι μήνες συμβίωσης και εξερεύνησης της "νέας" μας μεγαλογειτονιάς.
Δύσκολο να συμβαδίσει το πρόγραμμα, να κανονίσεις για ένα καφέ. Έτυχε να είναι ένας παλιός γνώριμος του Λάβη στην Λουκανικούπολη, μόνος του κι αυτός, όποτε μπορούμε τον καλούμε για Κυριακάτικο τραπέζι.Ας τον πούμε Τζι.
Ο Τζι, είναι λίγα χρόνια μεγαλύτερος μας, στα 35, σχετικά ψηλός, γύρω στο 1,85 και σαν τον μπούλουκο.Στρογγυλός, με γυαλάκια, ιατρός. "Σοβαρός άνθρωπος", τον χαρακτήρισε μια γνωστή μας που του ψάχνει νύφη. Αυτός ο σοβαρός και μορφωμένος 35άρης γίνεται 5χρονο αγοράκι  όταν δει gingerbeer ή gingerale. Το μπερδεύει με το νερό, πίνει τα κουτάκια 10-10. Χωρίς υπερβολή. Τον πήγα στο ασιάτικο μπακάλικο που προμηθευόμαστε και τζίντζερ έιλ, και αγόρασε 6 μεγάλες κούτες, των 24. Τα μάτια της Κινέζας φέρνανε σε αυτά του Σκρουτζ Μακ Ντακ, ειδικά όταν 2 βδομάδες αργότερα,ο Τζι πήγε και ξαναγόρασε 144 τινς τζίντζερέιλ.
Την Κυριακή που μας πέρασε και τον είχαμε καλέσει για γεύμα-που εξελίχτηκε σε απογευματινό δείπνο, παρατήρησα πως είχε πιει τα τζίντζερέιλς από την προήγουμενη φορά, και δεν τον είχαμε πάρει χαμπάρι.
Αλκοόλ δεν πίνει, κρασί μόνο για το καλό της Ευχής.
Επειδή όταν έχεις φιλοξενούμενο για φαγητό, καλό είναι να προσφέρεις στο τραπέζι κάτι που τ΄αρέσει, η απόφαση πάρθηκε:Θα φτιάξω 
                                   τζίντζερ έιλ.

Έβαλα νερό στον βραστήρα. Έτριψα ένα τεράστιο κομμάτι τζίντζερ και το έβαλα σε ένα φλιτζάνι. Μερικές κουταλιές ζάχαρη και το χυμό 1/2 λεμονιού. Πρόσθεσα το βραστό νερό, να γεμίσει το φλιτζάνι, ανακάτεψα, κι άφησα το μίγμα να κρυώσει. Με το σουρωτήρι τσαγιού,πήραμε το χυμό αλλά όχι το τζίντζερ, η ζάχαρη ήταν αρκετή.
Ο χυμός στην γυάλινη καράφα. Πήρα μια μεγάλη μπουκάλα ανθρακούχου νερού, την πρόσθεσα στον χυμό, ανακάτεψα. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε άλλη ζάχαρη, κάτι που εξαρτάται βέβαια από το γούστο του καθενός.
Παγάκια στο ποτήρι, τζίντζερ έιλ φρέσκο φρέσκο και βουαλά μια δροσιά στο ποτήρι μας!

Περιττό να πω ότι ο Τζι, χρειάστηκε 2 καράφες. Ευτυχώς, η γεύση ήταν η ίδια παρόλο που χρησιμοποίησα την ίδια τριμμένη πιπερόριζα από την πρώτη "δόση". Μπορεί ν΄αντικατασταθεί και με σκόνη τζίντζερ αν δεν βρίσκουμε φρέσκο. Δοκιμασμένο.

Και τώρα στην 

Πίτα με Κοτόπουλο.

Βιαστικό δείπνο σε γεμάτη Μέρα του Μεσοβδόμαδου.
Πίτα αραβική, επίπεδη, σαν κρέπα. Μιάμι μιαμ.
Έκοψα μαρούλι, ντοματίνια, ανέμιξα μαζί τους και λίγο κουτρούβι (κάππαρη).
Έκοψα το κοτόπουλο σε σχεδόνκύβους, σοτάρισα, με αλάτι, ρίγανη και κόκκινο πιπέρι.Τσας λευκό κρασί. Μπορούμε να το τηγανίσουμε βέβαια σε βούτυρο/λάδι...όπως θέλει ο καθένας.

Έφτιαξα τζατζίκι. Μ΄έξτρα σκόρδο.

Ανοίγουμε πίτα, με ένα κουτάλι αλοίφουμε το σκόρδο στην πίτα, προσθέτουμε το κρύο κοτόπουλο, τη σαλάτα. Όχι τόσο πολύ μαρούλι όπως εγώ, δεν θα κλείνει η πίτα! :)))))))))
Γυρνάμε το κάτω μέρος της πίτας, και μετά τυλίγουμε.

Για έξτρα βοήθεια, τυλίγουμε τη τυλιγμένη πίτα μας, σε χαρτί κουζίνας ή ασημόχαρτο.

Βουαλά ένα γρήγορο μιάμι μιαμ!