Φραουλόπιτα με μαυροδάφνη

Χα! Έχουμε επιτέλους (και πάλι) καιρό για βεραντάδα! Με διαλείμματα βροχής.
Το μπαλκόνι μας είναι λίγο περίεργο. Στο σχήμα, στον προσανατολισμό, στη θέση. Μακρόστενο, κάθετο προς το κτίριο,σαν γέφυρα, πάνω από τα γκαράζ. Καλύτερα από το τίποτα βέβαια, έτσι; Τουλάχιστον είναι σχετικά άνετο.Ανυπομονώ για νυχτερινή βεραντάδα, με καλοκαιρινά κόκτεϊλς, φρέσκα φρέσκα, σπιτικά και χρωματιστά! Ο Λάβης ανυπομονεί να εγκαινιάσει το μπαλκόνι για μπάρμπεκιου.Δεν λέει όμως όχι σε τέλεια μαργαρίτα φράουλα! :))))))))))))))))))
Βρήκα κάτι φράουλες το Σάββατο! Σε μεγάλο ξύλινο καλαθάκι, και όλες μα όλες φρέσκες και λαχταριστές!
Έβαλα μερικές για φραουλομαργκαρίτες, μερικές για το φραουλοντρέσσιγκ, και τις υπόλοιπες για φραουλόπιτα!
Είχε αναρτήσει στο μπλογκ της η Σκοτεινή Σεφ, μια καταπληκτική  φραουλόπιτα, με ιδιαίτερη ζύμη και δεντρολίβανο, σλουρπι σλουρπ, ζήλεψα! :))))))))))))))))))))
Τους προηγούμενους μήνες, έφτιαξα συχνά πάις, έτσι η μπισκοτένια ζύμη για τάρτες/πίτες, δεν φαίνεται πια δύσκολη. Διαβάζεις πολλές συνταγές για ζύμη. Κάποτε καταλήγεις στη δική σου αγαπημένη, κι ας φαίνονται πανομοιότυπες όλες οι συνταγές που διαβάζεις. Δεν είναι.

• Πάντα με βούτυρο γάλακτος, ποτέ με μαργαρίνη. Κανέλα, ξύσμα πορτοκαλιού,ξύσμα λεμονιού, λεβάντα,βανίλια, ...καμιά φορά και βασιλικό. Όλα εξαρτώνται από τη γέμιση της πίτας αλλά και το γούστο του κάθε "ζαχαροπλάστη" από μας! :))))))

Το άρωμα του δεντρολίβανου που πρότεινε η Σκοτεινή μας Σεφ, αρκετά προκλητικό για δοκιμή. Όπως και δήποτε και άμεσα έπρεπε να δοκιμαστεί. ΤΕΛΕΙΟ!

• Έχοντας φτιάξει ήδη πίτες με μπέρις και φραουλόπιτα, ξέρω πως δεν θέλω τη γέμιση να μοιάζει με μαρμελάδα αλλά να διατηρούνται σχετικά τα φρούτα ολόκληρα, και τραγανά. Ας πούμε με τις φράουλες, έκοψα μόνο τις πολύ μεγάλες, όλες τις υπόλοιπες τις κράτησα ολόκληρες στη γέμιση. 2-3 κουταλιές αλεύρι, να κοσκινιστεί και ν΄αναμιχθεί καλά μαζί με τα φρούτα, ολοκληρώνει τον στόχο, ακόμη και αν προσθέσουμε κάποιο λικέρ. Η ποσότητα βέβαια, είναι ανάλογη με την ποσότητα κόκκινου φρούτου, και λικέρ.

• Στις χειμωνιάτικες πίτες με μπέρις, αντί για ζάχαρη στη γέμιση, βάζω σκόνη λευκής σοκολάτας ή και ξύσμα από λευκή κουβερτούρα/σοκολάτα. Άλλο να το περιγράφεις άλλο να το δοκιμάζεις! Στις ανοιξιάτικες και καλοκαιρινές όμως πίτες, δεν ξέρω...τις θέλουμε ελαφρυές και χωρίς σοκολάτα...

• Επίσης, αυτή τη φορά αντί για λικέρ φράουλας ή βότκα, πρόσθεσα ... μαυροδάφνη! Έχοντας πειστεί στο πόσο ταιριάζει με τις φράουλες από το ντρέσσιγκ που φτιάχνω για σαλάτα, αποφάσισα να την δοκιμάσω και στη φραουλόπιτα. Διακριτικό το άρωμα της μαυροδάφνης, υποστήριξε ουσιαστικά το άρωμα της φράουλας, και μάλλον θα περάσει ως μόνιμος συνοδός....μέχρι να το βαρεθώ! :))))))))))))))

Πάμε τώρα στη συνταγή! Για ένα μεγάλο ταψί τάρτας.

Φραουλόπιτα

Υλικά για τη ζύμη

200γρ βούτυρο γάλακτος

2 φλ. αλεύρι

3-4 κουταλιές ζάχαρη

λίγο κρύο νερό

ελάχιστο αλάτι

ξύσμα λεμονιού

λεβάντα (να γεμίζει μόνο την άκρη στο κτλκι)

1/4 κλκι πιπερόριζα

Υλικά για τη γέμιση:

φράουλες (χρειάστηκα αρκετές,μικρές,μεσαίες,μεγάλες)

2-3 κουταλιές ζάχαρη

1 βανίλια

3-4κουταλιές αλεύρι ή κορνφλάουερ

1-2 σφηνάκια μαυροδάφνη

Ετοιμασία:

Λίγη ώρα πριν την ετοιμασία της ζύμης, βγάζουμε το βούτυρο από το ψυγείο. Πρέπει να είναι σχετικά μαλακό, όταν θα αναμιχθεί με το αλεύρι. Το κόβουμε σε κομματάκια, να είναι έτοιμο και να μαλακώσει και νωρίτερα.

Σε μια μεγάλη κούπα, αναμιγνύουμε το αλεύρι με την ζάχαρη, το ξύσμα λεμονιού,το αλάτι, τη λεβάντα και την πιπερόριζα. Προσθέτουμε σε κομματάκια το βούτυρο, ζυμώνοντας καλά μέχρι να μην φαίνεται το βούτυρο. 

Προσθέτουμε λίγο κρύο νερό...με το μάτι, και όσο χρειαστεί για να έχουμε μια λεία, ελαστική μπάλα ζύμης, που δεν κολλάει ούτε στα χέρια ούτε στην κούπα. 

Τώρα αν θέλουμε, κι έχουμε χρόνο, βάζουμε τη μπάλα σε σακουλάκι και την αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 1/2 ώρα. 

Στο μεταξύ προθερμαίνουμε τον φούρνο μας, 

και ετοιμάζουμε τη γέμιση.

Πλένουμε προσεχτικά τις φράουλες, με χάδι...ξέροντας πόσο ευαίσθητες είναι!

Κόβουμε τα κοτσάνια, τις πολύ μεγάλες, τις κόβουμε στα δύο, και τις τοποθετούμε σε μια στεγνή κούπα. 

Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη και τη βανίλια, προσθέτουμε την μαυροδάφνη κι αναμιγνύουμε προσεχτικά. Τώρα, κοσκινίζουμε και προσθέτουμε το αλεύρι, ανακατεύοντας ταυτόχρονα ώστε ν΄αγκαλιάσει όλες τις φράουλες, φτιάχνοντας μια υπόλευκη μεμβράνη γύρω από την κάθε μία. 

Η ζύμη βγαίνει από το ψυγείο.

Την κόβουμε στα δύο, σε μια μεγάλη και μια μικρή μπάλα.

Αν δεν είμαστε ακόμη μάστορες του "ανοίγματος ζύμης", μεγάλη βοήθεια το τιπ της Σκοτεινής Σεφ:απλώνουμε στον πάγκο, ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί ψησίματος, και πάνω του ανοίγουμε τη ζύμη.

Μεταφέρεις στο βουτυρωμένο/αλευρωμένο ταψί την ζύμη με το χαρτί, αναποδογυρίζεις και βουαλά η ζύμη μια χαρά στο ταψί...ή 3/4 χαράς στο ταψί, όπως η δική μου! :)))))))))))) άτσαλη μια ζωή! μπορεί να χρειαστεί λίγη βοήθεια, να απλωθεί καλά στο ταψί, με τα δάκτυλα.

Τρυπούμε όλη την επιφάνεια της ζύμης-ένα τιπ που παίρνεις σχεδόν από όλες τις συνταγές για τάρτα ώστε να μην φουσκώσει η μπισκοτένια 

 βάση-, τοποθετούμε τη γέμιση μας.

Τώρα, ανοίγουμε τη μικρή μπάλα, και κόβουμε σε λωρίδες που θα απλωθούν πάνω από τη ζύμη. 

Το δεντρολίβανο προτίμησα να το βάλω πάνω στην τάρτα, σε μπουκετάκια όπως ήταν. 

Ψήνουμε για 35-40 λεπτά, μέχρι να χρυσοψηθεί η τάρτα μας.

Αφαιρούμε το δεντρολίβανο, αν θέλουμε το πασπαλίζουμε προσεκτικά πάνω στην τάρτα, και σερβίρουμε όταν η τάρτα κρυώσει ικανοποιητικά! 

Ό,τι πρέπει για τον φραπέ της βεραντάδας μας! :))))))))))))))))))))))))))))))))))