Στη γειτονιά μας μυρίζει πορτοκάλι και πιπερόριζα, κανέλα και μήλο.
Δεν θα ήταν φοβερή μια χριστουγεννιάτικη μηλόπιτα; χμ...για να δούμε πώς θα σπάσουμε την παράδοση του ΚρίστμαςΚέικ...:Ρ :)
Θέλω να κάνω μια τελευταία βόλτα στο χριστουγεννιάτικο πανηγύρι μα δεν ξέρω αν θα προλάβω.
Αν και δεν μ΄αρέσει το μοντέρνο πνεύμα των Εορτών, μ΄αρέσουν οι βόλτες στις πλατείες με τα παραδοσιακά παζαράκια. Ο κόσμος είναι χαλαρός, χαμογελαστός. Μ΄αρέσει να βλέπω χαμογελαστούς ανθρώπους, κι ας είναι στιγμιαία. Ζαλισμένοι από το κέφι περισσότερο παρά απ΄το καυτό κρασόμελο,τις μεθυσμένες Σοκολάτες και το Άϊερλικέρ (εγκνογκ - λικέρ από αυγά),τα μάτια τους χαμογελάνε παρέα με το πρόσωπο,βοηθώντας έτσι να λησμονήσεις το κουστούμι και την ουδετερότητα της ύπαρξης τους.
Κόσμος ανάμικτος, πολύχρωμος μπροστά στα λιλιπούτεια κιόσκια, να δοκιμάζει γάντια ή ξύλινα παιχνιδάκια, να μυρίζει κεριά ή να θαυμάζει εύθραυστα στολίδια. Τα παιδιά, ενθουσιασμένα που είναι τέτοια ώρα έξω,ξύπνια (!!!!), ζητάνε το ένα ή το άλλο γλυκό-τηγανίτες, αφρό ή φρούτα ντυμένα με σοκολάτα, μπισκότα πιπερόριζας σε διάφορα σχήματα και μεγέθη, καραμελωμένα μήλα ή ξηρούς καρπούς- και η κάθε μαμά,επιτρέπει αυστηρά την αγορά γλυκού " Μόνο ένα γλυκό για τον καθένα σας!!!"
Δεν μου λείπει φέτος το άρωμα από ψητό καλαμπόκι.Μόνο οι χωρωδίες και τα ματσικόρυδα (νάρκισσοι;),που αγόραζε η μάμμα μου στις χριστουγεννιάτικες βόλτες μας. Με το καλό,θα τα προλάβουμε φέτος. Μια βόλτα στη βραδινή Λευκωσία,αν υπάρχει όπως παλιά δηλαδή.
Προς το παρόν είμαστε ακόμη εδώ. Κι αυτό τον μικροΔεκέμβρη! :)))
Ψες κατάφερα να φέρω στο διαμέρισμα μας άρωμα Χριστοπάζαρου με ζεστό Κρασόμελο.
Ακολουθεί η συνταγή που ανάρτησα για χάρη μερικών φίλων στο μημαγειρικό μου μπλογκ, μαζί με το βίντεο ετοιμασίας Γκλιούβαϊν,στα γερμανικά.
Αν δεν καταλαβάινετε τη γλώσσα,δεν πειράζει! Το θέμα είναι να δείτε τα βήματα,αν βαριέστε να διαβάσετε τη συνταγή! :))))))
Η συνταγή του Γκλιού(γκλουγκλουγκλουχικ)βαϊν είναι απλή.
Χρειαζόμαστε κρασί. Ναι, το κόκκινο είναι πιο διαδεδομένο, μπορούμε όμως να χρησιμοποιήσουμε και λευκό. Προσωπικά, αγαπώ το κόκκινο για αυτό και η συνταγή που ακολουθεί είναι με κόκκινο κρασί.
Μπορούμε να επιλέξουμε όποιο κρασί θέλουμε. Προτιμήστε όμως κάποιο φθηνό κρασί, το ακριβό εξάλλου το απολαμβάνουμε χωρίς μπαχαρικά κι έπειτα, παραδοσιακά, το κρασόμελο ετοιμαζόταν από κακής ποιότητας κρασί, που ο μόνος τρόπος να καταναλωθεί ήταν αυτή η σμίξη με μέλι και μπαχαρικά. Είχα στο σπίτι ...χμ....ιταλικό αφρώδες κόκκινο κάπως γλυκό-ό,τι χειρότερο μπορείς εσύ ο μπιρόβιος να βρεις στα ράφια του σούπερμαρκετ και να το πάρεις δώρο σε οινογνώστες (αυτοί είμαστε εμείς τρομάρα μου! :Ρ ) Ευτυχώς που το είχαμε να λες και δεν χρειάστηκε θυσία κάποιου άλλου μπουκαλιού.
Φροντίστε να έχετε στο σπίτι : λεμόνι,πορτοκάλι, αστεροειδής γλυκάνισο, γαρύφαλλα, κανέλα (προτιμότερο σε ξυλάκια αλλά μας κάνει και η σκόνη),μέλι ή ζάχαρη ή λικέρ, μαύρο τσάι.
Το μαύρο τσάι μπορεί να είναι χύμα, άρα θα ρίξετε φυλλαράκια με τ' ακροδάχτυλα ή θα χρησιμοποιήσετε 1-2 φακελλάκια.
Σπιτικό Κρασόμελο:
Υλικά:
1 λ Κρασί
1 πορτοκάλι
1 λεμόνι
μαύρο τσάι
2 ξυλάκια κανέλα ή 1 κουταλάκι
3-4 γαρύφαλλα
2-3 αστεροειδής γλυκάνισους
2 κουταλιές μέλι (η δόση μελιού και ζάχαρης είναι σχετική με το πόσο γλυκό θέλετε το γκλιούβαϊν σας)
Ετοιμασία:
Πλένουμε πορτοκάλι και λεμόνι.
Σε ένα κατσαρολάκι, δίνουμε το ένα λίτρο κρασί.
Ζεσταίνουμε το κρασί μας σε χαμηλή μέχρι μέτρια θερμοκρασία, σαν αφέψημα. ΔΕΝ το βράζουμε σε δυνατή φωτιά σα να βιαζόμαστε να βράσουμε νερό για μακαρόνια! Σημαντικό στεπ,το τονίζει και ο Σεφ στο βίντεο.
Δίνουμε τα μπαχαρικά και το τσάι μέσα στο κρασί, όχι σαν στο βίντεο-ένα κατσαρολάκι=λιγότερο πλύσιμο :Ρ :)
Στοίβουμε μισό λεμόνι και μισό ή ολόκληρο το πορτοκάλι. Δίνουμε 1-2 ροδέλες στο κρασί.
Προσθέτουμε ζάχαρη ή μέλι. Προτιμούμε το μέλι για το άρωμα και τη γεύση που χαρίζει στο γκλιούβαϊν μας. (αν θέλουμε βέβαια μπορούμε να παραλείψουμε ζάχαρη/μέλι προσθέτωντας κάποιο λικέρ).
Αφήνουμε το γκλιουβαϊν μας να ζεσταθεί,φτάνοντας στη θερμοκρασία που θέλουμε.
Επειδή είμαστε "Θκιοππαλλιές" (τσακμπαμ;), δεν χρησιμοποιούμε σουρωτήρια και ειδικά υφάσματα τελευταίας νανοτεχνολογίας. Παίρνουμε το σουρωτηράκι,που χρησιμοποιούμε για το τσάι, το τοποθετούμε πάνω στο φλυτζάνι που σερβίρουμε και βουαλά το κρασόμελο μας! :))))))
Τόλμησα να το σερβίρω σε κάποια γυάλινα ποτήρια που έχουμε, μια χαρά!
Επίσης, αντί να ρίξω τις ροδέλες εσπεριδοειδών στο κρασί, προτίμησα να να τις κρατήσω για διακόσμηση στο σερβίρισμα,λέγε το και γαρνιτούρα... :)
Μισή / μία ροδέλα στο κάθε φλυτζάνι/ποτήρι.
Το μαύρο τσάι δεν είναι απαραίτητο όμως ναι,ναι, ναι ...δίνει αυτό το κάτι -που θέλω- στο Glühwein.
Ελπίζω να το απολαύσετε!
Καλησπέρα Καλησπέρα, κάθε χρόνο φτιάχνουμε στο μαζάρ αυτό το κρασί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια
αχ φιλενάδα αν δεν είσουν τζιαι συ ποιός θα μου τα ελάλεν;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήαστεροειδής γλυκάνισος τελικά το στερνανίς! χα!
Στη Φρανκφούρτη εδοκίμασα Γκλούβαιν με τοπικό μηλόκρασο, λέγε μες απφελβάιν, τζιαι τζείνο πολλά ωραίο!
Το πιο απίθανο χριστουγεννιάτικο ποτάκι είναι τελικά, γεμάτο αγαπημέα αρωματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο έφτιαξα τις προάλλες στη γιορτή μου και μας άρεσε πολύ, θα το φτιάξω ξανά στις γιορτές σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩωωωω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιγράφω να το φτιάξω, φαίνεται τόοοσο υπέροχο!!!
Ο καλός μου θα ενθουσιαστεί, τον θυμάμαι στην Ολλανδία να πίνει κάτι παρόμοιο, του είχε αρέσει πολύ!
Φιλάκια!
Καλησπέρα! πολύ ενδιαφέρον το κρασόμελο! δεν έχουμε ξαναδοκιμάσει! πέρνα από το σπιτάκι μας να παραλάβεις βραβειάκι! φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω το ρακόμελο, ομολογώ πως το κρασόμελο πρώτη φορά το ακούω! Πολύ ενδιαφέρον! Πέρασε από το blog μου, ένα βραβειάκι σε περιμένει!
ΑπάντησηΔιαγραφήχρονια πολλα με υγεια,πολυ αγαπη με αμετρητη αισιοδοξια και δημιουργικοτητα!!!misirlou & maria
ΑπάντησηΔιαγραφήΟινόμελο το λέει η κόρη μου και το πίνουν τα φοιτητούλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιαααά!
Ι'm sure there was a youtube vid put on here, with some good advice on this. I can't seem
ΑπάντησηΔιαγραφήto find the url though.
my homepagе ... long term loans
euxaristo kai kales oinomelogiortes se olous...
ΑπάντησηΔιαγραφή