Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Καλοκαίρι φθινοπωρινά τρυγώ :)

Οκτώβριος Οκτώβριος

Δεν καταλάβαμε πως πέρασε το καλοκαίρι... Πολύ λίγο στην Κύπρο με μια μόνη βουτιά, πολύωρη βέβαια μπας και καταφέρουμε να ξεγελάσουμε το σώμα που τόσο πεθυμάει τη θάλασσα. Το μόνο που καταφέραμε βέβαια είναι να ρυτιδιάσουνε τα δάκτυλα, να καούμε αφού δεν βγήκα ούτε 1 λεπτό από το νερό για ανανέωση αντιηλιακού. Μπλουμ μπλουμ και η κολλητή να φωνάζει πως αν δεν είμαι έξω σε 3 λεπτά παίρνει τα κλειδιά μου και φεύγει μόνη της για Λευκωσία!
Γενέθλεια με την ξαδέρφη μου, που είναι σεφ, να φέρνει την πιο γλυκειά τούρτα έβερ! Δούκισσα ζήτησα δούκισσα σε πακέτο έλαβα! :))))))))))))))) Μα δέστε τί πακέτο!!!
Μία κρέμα μπανάνας σε βάση σοκομπισκότου, άρεσε ιδιαίτερα στους φίλους μας, έτσι είπα να σας την παρουσιάσω κι εδώ! (πρώτα σε φώτο, αργότερα η συνταγή!)






Πίσω στην Παγόχωρα, με τον Αγάπη, ο οποίος δεν έκανε καθόλου διακοπές φέτος, βαλθήκαμε να γνωρίσουμε τα εστιατόρεια της πρωτεύουσας. Ευτυχώς η πόλη είναι γιγάντια και η δουλειά δεν αφήνει χρόνο για πολλές εξάρσεις σε γλυκά και κούριβουρστ. Ανακαλύψαμε όμως ένα παλιό σπίτι εργατών, 200 χρονών κτίσμα, βαφτηστήρι της Ουνέσκο, με ένα καφέ, που το ομορφαίνει η κουζίνα μιας κυρίας από τον Καναδά. Πήγαμε για γλυκό, τελικά προτίμησα μια σούπα λαχανικών, άψογη! Ο Αγάπης προτίμησε τον θάνατο από σοκολάτα, και για το σπίτι ένα τσιζκέικ Καναδά, και τούρτα Καρότο, που τα δοκιμάσαμε δυο βράδια μετά για να διαπιστώσουμε πως η γεύση ήταν ακόμη ...ηδονική. Είναι μια διεύθυνση που θα ήθελα να σας παρουσιάσω σε κάποιο από τα ποστ του Νοεμβρίου.
















Γενικά η πρωτεύουσα της Παγόχωρας έχει γωνίτσες με θησαυρούς, που κάποτε κρύβονται στο πράσινο, κάποτε πνίγονται στους τουρίστες, κι άλλοτε σε γαλλικό ντεκόρ των 60ς χαρίζουν αμερικάνικες γεύσεις των 00ς. Μιάμι μιαμ, πολύ γλυκό καλοκαίρι... άλλοι τρώνε για να ξεχάσουν τον έρωτα εμείς για να συνηθίσουμε την απουσία της θάλασσας. Ευτυχώς ο καιρός γκρίζαρε αρκετά για να φορέσουμε ζακέτες, που σημάνουν το τέλος του καλοκαιριού, κι ας είναι στην πατρίδα η μέρα της Παναγιάς.




 Στην Κύπρο πάλι τώρα, για τους γάμους 2 στενών φιλενάδων. Και μια ευκαιρία να πάω στο Καταφύγιο Σκύλων, να υιοθετήσουμε το σκυλάκι που θα έρθει παρέα στην Παγόχωρα. Αν δεν το είχα ψάξει μέσα στο καλοκαίρι, δεν θα γνώριζα πως πάμπολλα σκυλιά από τη Μεσογειακή Ευρώπη υϊοθετούνται στα βόρεια. Δεκάδες αδέσποτα από την Κύπρο έρχονται κάθε μερικές μέρες στο Αεροδρόμιο του Αμβούργου, που τα περιμένουν οι νέες οικογένειες τους. Το καλοκαίρι φεύγοντας, πήρα μαζί μου ένα κουκλί, που το έσωσαν από την ευθανασία, στην οποία το καταδίκασε η πρώην οικογένεια του γιατί απλά ...το βαρέθηκαν! 2μιση χρονών σκυλί, πανέμορφο και φρόνιμο. Ανήθικο μα συχνό φαινόμενο, δυστυχώς. Φτάσαμε με το σκυλάκι, στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης, ήσυχο αυτό, ανήσυχη εγώ που δεν έβλεπα την οικογένεια να έρχεται και στο παρολίγον να το πάρω μαζί μου στο μηφιλικοπροςκατοικίδια διαμέρισμά μου. Ευτυχώς ένα μικρό λάθος στην συνεννόηση. Ένα αγόρι, με πλησίασε ρωτώντας με με λέξεις σπασμένες αν και τι και πώς...ναι ναι, συναντηθήκαμε επιτέλους! Έπιασε το σκυλάκι στην αγκαλιά του, οι γονείς του με γέμισαν φιλιά και χίλια ευχαριστώ, δάκρυα χαράς που ήρθε το νέο μέλος της φαμίλιας τους και δάκρυα συγκίνησης μου που μια μικρή ενέργεια, μια τόση δα εξυπηρέτηση, έφερε τόσο φως στα μάτια αυτού του αγοριού. Οι γονείς ελπίζουν πως με το σκυλί, θα μεγαλώσει και το παιδί τους, θα αρχίσει να συμβαδίζει το βρεφικό του μυαλό με την ηλικία του, μου εξηγεί η μητέρα. Σκέφτομαι πως ο Θεός δίνει σε όλους δώρα, και σε αυτό το παιδί έδωσε περισσότερη καρδιά, περισσότερη ομορφιά. Τί να το κάνει το σπίρτο μυαλό με μια τέτοια καρδιά;
 Τηλεφωνώ στην Κύπρο να ειδοποιήσω πως όλα καλά. Φεύγω για την πόλη.

Τὠρα Γάμοι και μετά Μετακόμιση στην Πρωτεύουσα, 700 χλμ μακρυά. Νέα Αρχή, Νέος Κύκλος.
Νέα Κουζίνα. Και η μικρή που θα μας έρθει Αρχές Νοεμβρίου...Δεν είναι κούκλα; :))))))


Αν όλα πάνε καλά, αν το ίντερνετ μετακομίσει ταυτόχρονα με μας, θα σας γράφω ανελλειπώς από Νοέμβριο.

Για την ώρα, έχουμε την ετοιμασία του πάρτυ έκπληξη που ετοιμάζουμε στους γονείς μας για την 30στή Επέτειο του Γάμου τους. Έχετε κάποια ιδέα για διακόσμηση ή κόκτειλς; Οι μεγαλύτεροι τί θα θέλατε στη δική σας Σπέσιαλ Επέτειο;








...Ελπίζω να προλάβω ένα ακόμη μπλουμ πριν φύγω πάλι...Μπλουυυυυυυυυυυυυυμ Οκτώβρη...
Ποστ ποστ: αν κάποιο παιδάκι θέλει να δώσει σπίτι σε κάποιο σκυλί ή γατάκι, μπορεί να αποταθεί στις σχετικές ιστοσελίδες της πόλης/περιοχής του.
Για τα αδέσποτα της Κύπρου, μπορείτε να επισκεφθείτε τις Sirius , BarcCyprus , CyprusDogsRehoming... und ZypernHunde

6 σχόλια:

  1. kalws thn, epethimisamen se!

    kales epitixies me oulla, eproseksa polles allages sto post sou!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. kalws thn, epethimisamen se!

    kales epitixies me oulla, eproseksa polles allages sto post sou!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πολύ μου άρεσε που υιοθέτησες το σκυλάκι από το καταφύγιο! είναι πανέμορφη

    την τούρτα τη λυπάσαι να τη φας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφα αποστάγματα...

    Ο τίτλος σου τα λέει όλα...

    Καλή αρχή στην πρωτεύουσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. eskeftika ena wraio coctail pou egnwrisa touto to kalokairi, to moscow mule...

    eshei mesa vodka, ligo xymo lime pago tziai ginger ale. To panairin oullo en h fetta aggouraki (tou xorafkiou vevaiws vevaiws) pou valleis poupanw tziai aromatizei to poto polla wraia!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. I wish I found miamormpliax.blogspot.com before ! Your site is very informative, thanks.

    thanxxx
    single mother grants

    ΑπάντησηΔιαγραφή